«Μάλιστα, κύριε Ζαμπέτα!...»

Η παράσταση φόρος τιμής στον Γιώργο Ζαμπέτα «Μάλιστα, κύριε Ζαμπέτα!...» σε κείμενο και σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, η οποία ανέβηκε με εξαιρετική επιτυχία τη σεζόν 2017-2018 στο θέατρο «Αλίκη», ταξιδεύει για πρώτη φορά σε όλη την Ελλάδα, που ακόμη και σήμερα τον κρατά ζωντανό στην ψυχή της. Άλλωστε τα τραγούδια του Ζαμπέτα θεωρούνται πανελλήνια και διαχρονικά. Δεν είναι τυχαίο πως ο αυτοδημιούργητος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού ευτύχησε να αποκτήσει το μεγαλύτερο fun club της εποχής του: τη χώρα ολόκληρη.

Πρώτη στάση: Κυριακή 30 Ιουνίου στο Αιγάλεω, στη γενέτειρα του μεγάλου δημιουργού.

Το «Μάλιστα, κύριε Ζαμπέτα!...» είναι μια μεγάλη γιορτή. Μια σπάνια σκηνική δημιουργία που παντρεύει το θέατρο με το τραγούδι, το γέλιο με τη συγκίνηση, το παρελθόν με το σήμερα. Μέσα από περιστατικά της προσωπικής ζωής του μεγάλου δημιουργού ξεδιπλώνεται η ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Για το στήσιμο της παράστασης ο Πέτρος Ζούλιας βασίστηκε στο βιβλίο της κόρης του Ζαμπέτα Κατερίνας «Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω» (εκδ. Άγκυρα), ενώ είχε στη διάθεσή του και σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό από το αρχείο της οικογένειας.

«Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που γνώρισα τον Πέτρο Ζούλια. Στο πρόσωπό του διέκρινα καθαρότητα ψυχής, σεβασμό και αγάπη για τη δουλειά του. Έτσι, χωρίς δισταγμό τον εμπιστεύτηκα και του παρέδωσα το αρχειακό υλικό που είχα για τον πατέρα μου. Πάνω από όλα όμως του κατέθεσα όλες μου τις αναμνήσεις, την ίδια την ψυχή μου! Έτσι φτάσαμε στο σημερινό αποτέλεσμα, που με δικαίωσε, πάνω απ’ όλα όμως δικαίωσε την προσωπικότητα του πατέρα μου και ανέδειξε το έργο και την εποχή του», σημειώνει η κα Κατερίνα Ζαμπέτα.

Η διανομή στελεχώνεται από μια εξαιρετική ομάδα καταξιωμένων καλλιτεχνών: Η Βίκυ Σταυροπούλου υποδύεται την Αργυρώ, τη γυναίκα του Ζαμπέτα, ο Τάσος Χαλκιάς τον πατέρα του, ο Λευτέρης Ελευθερίου τον συνεργάτη του Θόδωρο, η Ελένη Καρακάση την αδερφή του, η Χριστίνα Τσάφου τη μητέρα του και ο Μάκης Πατέλης τον Μπάμπη Βασιλειάδη, γνωστό και ως Τσάντα. Μαζί τους 10 ακόμα ταλαντούχοι ηθοποιοί.

Ταυτότητα παράστασης «Μάλιστα, κύριε Ζαμπέτα!»
Κείμενο, σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Κατερίνα Παπανικολάου
Χορογραφίες: Φώτης Διαμαντόπουλος
Ενορχήστρωση, μουσική διδασκαλία: Άκης Δείξιμος
Σχεδιασμός φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Επεξεργασία, δημιουργία βίντεο: Κάρολος Πορφύρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Τουντασάκη
Βοηθός ενδυματολόγου: Χριστίνα Τσουτσουλίγκα

Πρωταγωνιστούν: Βίκυ Σταυροπούλου στον ρόλο της γυναίκας της ζωής του, Τάσος Χαλκιάς, Λευτέρης Ελευθερίου, Χριστίνα Τσάφου, Ελένη Καρακάση, Μάκης Πατέλης
Παίζουν οι: Αντώνης Βαρθαλίτης, Άκης Δείξιμος, Στεφανία Δράκου, Κωνσταντίνος Κακούρης, Ιωάννης Κοντέλλης, Χρύσα Κλούβα, Νίκη Λάμη, Δημήτρης Μακρής, Λήδα Μανουσάκη, Ειρήνη Τασούλα, Γιώργος Τσουρουνάκης

Διάρκεια: 110’ χωρίς το διάλειμμα

Εταιρία παραγωγής: Α.Μ. Τεχνηχώρος Ε.Ε.
Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου, We Will
Πρεμιέρα: Κυριακή 30/6, Αιγάλεω

Δείτε όλο το πρόγραμμα της περιοδείας όπως έχει διαμορφωθεί έως τώρα εδώ.

Σκηνοθετικό σημείωμα Πέτρου Ζούλια
Ονειρεύτηκα να κάνω μια παράσταση όχι για ούτε με τον Ζαμπέτα, αλλά μια παράσταση που ο σκηνικός κόσμος να ’ναι ο ίδιος ο Ζαμπέτας. Η θεατρική αφήγηση να αντανακλά την γκάμα της προσωπικότητάς του. Να νιώθεις ότι ζυμώνεται μαζί του. Αναγεννάται, σχολιάζεται, οδηγείται από τον ίδιο, τον μεγάλο δημιουργό. Επικοινωνεί τα συναισθήματα, τη φιλοσοφία, την αισθητική, το χιούμορ και την τρέλα του.
Ακολουθεί την ιστορία του και τη μεταπλάθει σε ένα θεατρικό σύμπαν. Παίρνει από τη ζωή και την πραγματικότητα κι ακολουθεί τον δρόμο της μυθοπλασίας έτσι που να αναδείξει τον λόγο και την ψυχή του.
Η παράσταση ταξιδεύει στην εποχή και στα γεγονότα που τον επηρέασαν. Με την ελευθερία της αναδημιουργίας. Την ελευθερία που τόσο αποζητούσε όταν «έσιαχνε» τα υπέροχα διαχρονικής αξίας τραγούδια του. Δανείζεται από το αριστοφανικό μοναδικό χιούμορ του και ακούει πιστά τις πενιές και τη φωνή του.
Πέρασα με τον Ζαμπέτα μήνες, χρόνια. Αν κάτι με δυσκόλεψε πιο πολύ, δεν ήταν αυτό που είπε, αλλά αυτό που δεν είπε. Η φωνή του και οι μελωδίες του πέρασαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Η φωνή του έγινε φωνή μας. Η σιωπή του όμως, πάντα ισχυρή και δυσερμήνευτη, ακόμη με απασχολεί. Μου μιλά η σιωπή του και με οδηγεί από το γνωστό στο άγνωστο. Από το χθες στο σήμερα. Από το τραγούδι στο θέατρο!