3 συνηθισμένοι μύθοι για το coaching… που βλάπτουν!

Οι μύθοι είναι ωραίοι και γοητευτικοί, αλλά κάνουν μεγάλη ζημιά, γιατί δημιουργούν προσδοκίες που δεν θα εκπληρωθούν. Ας δούμε μερικούς από τους μύθους που έχουν καλλιεργηθεί για το coaching και τι ισχύει τελικά στην πράξη. Έπειτα από 10+ χρόνια στον χώρο και έχοντας απομυθοποιήσει και αποκωδικοποιήσει όλα εκείνα που ήταν άγνωστα και γοητευτικά στην επιφάνεια, δικαιούμαι διά να ομιλώ και να λέω τα πράγματα όπως είναι στην πρακτική του coaching χωρίς ωραιοποίηση και στολίδια.

Μύθος 1: To coaching σου αλλάζει τη ζωή.

(αυτό με πολύ ενδιαφέρον, ειδικά προς όσους θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους – γι' αυτό και το γράφω σε β’ ενικό)

Όχι βέβαια! Μόνος/η σου την αλλάζεις και μόνο όταν το αποφασίσεις εσύ. Και με δική σου ευθύνη. Φυσικά, πολλές φορές η ζωή αλλάζει χωρίς να μας ρωτήσει. Συμβαίνουν γεγονότα απροσδόκητα, τυχαία και αναπάντεχα, αλλά και πάλι εσύ έχεις την ευθύνη να τα διαχειριστείς αποτελεσματικά.

Τι κάνουμε εμείς οι coaches; Πολλές ερωτήσεις για να φωτίσουμε κάθε πλευρά του θέματος που δεν βλέπεις ή που αρνείσαι να δεις και να αντιμετωπίσεις με θάρρος. Αναδεικνύουμε τις δυνατότητες που έχεις και ξέρεις αλλά και εκείνες που έχεις αλλά δεν το ξέρεις (!) και σε βάζουμε να τις χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου – αφού τις έχεις, τι τις κρύβεις;

Σε βοηθάμε να ξεκαθαρίσεις τι θέλεις και πώς το θέλεις και γιατί το θέλεις αλλά και τι χρειάζεσαι για να προχωρήσεις. Και σε στηρίζουμε με κάθε τρόπο για να μείνεις στον στόχο σου, να βρεις τα εμπόδιά σου και να τα ξεπεράσεις ή να τα υπερκαλύψεις με κάποια ικανότητα που έχεις ώστε να ανοίξουν οι επιλογές σου και να φτάσεις εκεί που θέλεις. Αυτά και άλλα πολλά κάνουμε αλλά δεν σου αλλάζουμε τη ζωή.

Αυτό το κάνεις μόνος/η σου γιατί μόνο εσύ μπορείς!

Μύθος 2: Το coaching διορθώνει την κακή απόδοση ενός εργαζόμενου / στελέχους.

Ναι, όταν θέλει πραγματικά – όχι όταν δεν θέλει.

Το coaching αναδεικνύει και ενισχύει ικανότητες, διευρύνει τον τρόπο σκέψης και την οπτική και επομένως δημιουργεί περισσότερες επιλογές. Πότε; Όταν ο πελάτης θέλει να καταφέρει ένα αποτέλεσμα, εμπιστευτεί και μπει στη διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι θα μπει σε σκέψη αλλά και σε δράση με συνέπεια και σύστημα, θα συζητήσει με ειλικρίνεια κάθε φόβο, προβληματισμό, δυσκολία ή συναίσθημα και θα κάνει αυτές τις μικρές καθημερινές προσπάθειες για να πετύχει αυτό που θέλει. Και τότε θα νιώθει τρομερή περηφάνεια, ικανοποίηση και αυτοπεποίθηση γιατί τα κατάφερε!

Αν όμως δεν θέλει να εμπλακεί πραγματικά, δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη της εξέλιξής του ή απλώς δεν τον ενδιαφέρει, το coaching δεν είναι γι' αυτόν/ή.

Μύθος 3: Οι κορυφαίοι coaches είναι προσωπικότητες που παρακινούν και εμπνέουν τους ανθρώπους.

Δύσκολο σημείο αυτό. Ο coach δεν να παίρνει θέση στο θέμα του πελάτη. Και κυρίως, δεν είναι αυτός/ή πάνω στη σκηνή αλλά ο πελάτης!

Ο σκοπός του coaching είναι να δημιουργήσει ένα ασφαλές πλαίσιο για ανάπτυξη. Κάνουμε ερωτήσεις που προκαλούν τη σκέψη, τα συναισθήματα, την αντίληση ώστε να ωθήσουν τον πελάτη να σκεφτεί πέρα από τις συνηθισμένες ιδέες, να αμφισβητήσει τις πεποιθήσεις και τη στάση του απέναντι στα πράγματα, κι έτσι να δημιουργήσει εναλλακτικούς δρόμους για να ακολουθήσει.
Αυτό το κάνουμε με έναν υποστηρικτικό και προστατευτικό τρόπο, ώστε να μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς και να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη ζωή τους και για τα επιτεύγματά τους. Εμείς είμαστε στο παρασκήνιο, εκείνοι είναι στη σκηνή.
Κατά τη διάρκεια του προγράμματος επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή τους στον στόχο τους γιατί το αποτέλεσμα είναι δική τους ευθύνη και αν δεν ενεργήσουν, δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή.
Η γνώση που αποκτούν από τη διαδικασία μπορεί να είναι το κίνητρο για να συνεχίσουν και οι στόχοι τους είναι η έμπνευσή τους για να καταβάλουν την απαιτούμενη προσπάθεια. Στεκόμαστε εκεί δίπλα, δημιουργώντας έναν ασφαλή χώρο για να λάμψουν εκείνοι – όχι εμείς.

Μαρία Μπικέ

Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Executive Coach / Neurocoaching Expert

www.mariabiquet.com | e: [email protected]