8ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ» από 20 Μαΐου μέχρι 3 Ιουνίου 2018
Αμαξοστοιχία – Θέατρο Το Τρένο στο Ρουφ
www.totrenostorouf.gr
www.facebook.com/To-Treno-sto-Rouf-railway-carriage-theatre https://twitter.com/ToTrenoStoRouf
8ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ» από 20 Μαΐου μέχρι 3 Ιουνίου 2018
Για 8η χρονιά η Αμαξοστοιχία – Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ θα κινείται στους ρυθμούς των 17 ομάδων του 8ου Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ» καθημερινά από την Κυριακή 20 Μαΐου έως και την Κυριακή 3 Ιουνίου 2018.
Ο καθιερωμένος πια θεσμός, που εμπνεύστηκε και οργάνωσε η Τατιάνα Λύγαρη, έχει σκοπό την ανάδειξη, την ενθάρρυνση και την προώθηση των νέων καλλιτεχνών της χώρας από όλες τις μορφές της τέχνης. Πηγή έμπνευσης γι’ αυτό το μοναδικό παγκοσμίως πολιτιστικό σιδηροδρομικό φεστιβάλ αποτελούν τα 12 κουπέ του New Wagon της Αμαξοστοιχίας, όπου νεανικές ομάδες και μεμονωμένοι καλλιτέχνες καλούνται να δημιουργήσουν καινοτομικά projects σύντομης διάρκειας για μικρές ομάδες θεατών.
Από το 2011 μέχρι σήμερα 130 ταλαντούχες νεανικές ομάδες και μεμονωμένοι καλλιτέχνες (μουσικοί, χορευτές, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, χορογράφοι, performers, video artists, εικαστικοί, μουσικά συγκροτήματα κ.λπ.) έχουν παρουσιάσει έως σήμερα πρωτότυπες και ευρηματικές καλλιτεχνικές δράσεις, που αποτέλεσαν αφετηρία γνωριμίας με το μοναδικό Τρένο-Θέατρο και έναυσμα για νέες συνεργασίες.
Στη φετινή διοργάνωση το θέατρο, ο κινηματογράφος, τα εικαστικά και ο χορός έχουν την τιμητική τους μαζί με ποιητικές, αλλά και αφηγηματικές performances. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι αναζητήσεις των νέων καλλιτεχνών, αλλά και η θεματολογία των projects μετατοπίζονται σε πιο ανθρωποκεντρικά πεδία. Η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση σε όλες της τις εκφάνσεις, η αποφυγή της μοναξιάς και η ανάγκη για συνύπαρξη, η επίδραση του χρόνου, ο ψυχικός εγκλεισμός και η ανάγκη απελευθέρωσης, η διαχείριση της απώλειας, αλλά και ο εναγκαλισμός της ζωής, η επίδραση των αναμνήσεων, οι ποικίλοι αποχαιρετισμοί και τα καλά κρυμμένα συναισθήματα αποτελούν το αντικείμενο έρευνας και ενδιαφέροντος της νέας γενιάς.
Εκτός από τον χώρο του New Wagon το φεστιβάλ επεκτείνεται και στα υπόλοιπα βαγόνια και την Αποβάθρα της Αμαξοστοιχίας, προσφέροντας σε καλλιτέχνες και επισκέπτες ένα πρωτοποριακό καλλιτεχνικό θέαμα και μία πρωτόγνωρη εμπειρία, όπου όλες οι τέχνες συνυπάρχουν σε έναν απρόσμενο χώρο.
Το φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του στις 20 Μαΐου με μία ανοιχτή για τους θεατές γενική δοκιμή και παρουσιάζεται καθημερινά έως και τις 3 Ιουνίου από τις 7:30 μ.μ.
Είσοδος ελεύθερη.
Απαραίτητη προϋπόθεση η προμήθεια δελτίων εισόδου. Έναρξη διανομής δελτίων εισόδου για τις performances της κάθε ημέρας από 7:00 μ.μ. στο ταμείο της Αμαξοστοιχίας. Μέγιστος αριθμός δελτίων εισόδου 3 ανά άτομο, ανά ημέρα βάσει διαθεσιμότητας θέσεων.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
«Embody Installation»
Χορευτική performance
Ξένια Κοντομανώλη
Σύλληψη – χορογραφία: Ξένια Κοντομανώλη, πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Λήδα Δουμουλιάκα, ερμηνεία: Λήδα Δουμουλιάκα
Bodies never lie. Σε συνθήκες απομόνωσης το σώμα είναι το μέσο που ελευθερώνει από τη μοναξιά. Ένας εσωτερικός μονόλογος αποκαλύπτει το «είναι» μέσα από το κέλυφος του «φαίνεσθαι».
«Go Ask Alice...»
Εικαστική – χορευτική performance
Ομάδα Momentum
Σύλληψη, αρχική ιδέα, χορογραφική σύνθεση: Μαρίνα Μαριόλα, Μαρία Μουστάκα, σκηνοθετική επιμέλεια: Κλέλια Παπαγιαννοπούλου, εικαστική επιμέλεια: Φωτεινή Κωστάκου, ερμηνεία: Μαρίνα Μαριόλα, Μαρία Μουστάκα
Με αφορμή το γνωστό παραμύθι «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» θίγεται το θέμα του χρόνου με έναν ευφάνταστο και κωμικό ενίοτε τρόπο. «Zούμε εντός του χρόνου –αυτός μας κρατάει και μας πλάθει–, εγώ όμως δεν ένιωσα ποτέ να τον κατανοώ πλήρως. Υπάρχει άραγε τίποτα πιο αξιόπιστο από τον λεπτοδείκτη; Κι όμως αρκεί η παραμικρή χαρά ή πόνος για να μας διδάξουν πόσο εύπλαστος είναι ο χρόνος» (Julian Barns).
H Αλίκη ταξιδεύει με συνοδοιπόρο τον λαγό-χρόνο. Αυτός την προκαλεί και εκείνη τον κυνηγά, ή το αντίθετο; Και ποιες στιγμές γίνονται ένα; Πόσο τα μηνύματα που φέρνει ο χρόνος μάς καθορίζουν; Go Ask Alice Project…
«Land Escape»
Εικαστική εγκατάσταση
Νταίζη Περράκη
Εγκλεισμός, φυλάκιση φυσική ή ψυχική και μεταφορική. Τοπία αστικά ή φυσικά, πάντα τοποθετημένα πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Τα ψυχικά τοπία ως μέρη που επιθυμούμε, αγαπάμε, ονειρευόμαστε, φυλακισμένα πάντα πίσω από την κανονικότητα της αστικής ζωής που επιβάλλεται. Το σπίτι είναι ο τόπος όπου κάποιος αισθάνεται ασφαλής και αποδεκτός, είναι η μήτρα κι η κιβωτός σωτηρίας που όλοι επιθυμούμε και αναζητούμε ή οι σύγχρονες φυλακές των ονείρων στις δυτικές κοινωνίες, εκεί όπου οι οικογενειακοί δεσμοί πνίγουν καθετί διαφορετικό; «Land Escape»: η ρυθμική επανάληψη των κάγκελων των φυλακών που εγκλωβίζουν τη φυγή μας.
«Odette & Vlasia, The Magic Edition, Το Χαμένο Φτερό»
Μουσικοχορευτική performance
Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Κλαίρη Σαρρηκυριάκου
Δημιουργία: Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Κλαίρη Σαρρηκυριάκου, σκηνοθεσία: Χρήστος Καούκης, μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Βάρος, κοστούμια: Εύα Πατραμάνη, επιμέλεια κοστουμιών: Κυριακή Γάσπαρη, ερμηνεία: Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Κλαίρη Σαρρηκυριάκου
Οδέττη και Βλασία. Αδελφές. Μάγισσες. Άλλης εποχής. Αλλόκοτες. Ξεμυαλισμένες. Σκονισμένες. Παντός καιρού. Περιμένουν τρένα, ξεχνούν βαλίτσες, μπερδεύουν συνταγές, διαφωνούν χορεύοντας, ξορκίζουν τραγουδώντας, ξεσηκώνουν και ξεσηκώνονται. Ένα συνονθύλευμα χορού, μιμικής, στοιχείων θεατρικού clown, ταχυδακτυλουργικών και musical για μικρούς και μεγάλους.
«Opposites»
Χορευτική performance
Μαριάννα Καραβίδα, Μαρία Παπακωνσταντίνου
Δημιουργία – ερμηνεία: Μαριάννα Καραβίδα, Μαρία Παπακωνσταντίνου, Δανάη Δημητριάδη
Ένα ταξίδι. Δύο άνθρωποι τελείως άγνωστοι μεταξύ τους ταξιδεύουν στο ίδιο βαγόνι απομονωμένοι και σιωπηλοί. Η ρουτίνα της καθημερινότητας της ενήλικης ζωής τούς οδηγεί στην έλλειψη επικοινωνίας. Ένα ταξίδι που ξεκινά από το παρόν στο παρελθόν, είναι ικανό να αναγεννήσει συναισθήματα, εικόνες και ερεθίσματα που έχουν ξεχαστεί με το πέρασμα του χρόνου (παιδικότητα, ανεμελιά, ελευθερία); Πώς αυτές οι αναμνήσεις είναι ικανές να επηρεάσουν τις ζωές των δύο ανθρώπων;
«Passage»
Χορευτική performance
Καρολίνα Θελερίτη, Νικολέτα Κουτίτσα
Σύλληψη – χορογραφία: Καρολίνα Θελερίτη, Νικολέτα Κουτίτσα, ερμηνεία: Καρολίνα Θελερίτη, Νικολέτα Κουτίτσα, Αναστασία Μπάκα
Το τρένο: ένας χώρος συγκέντρωσης ανθρώπων με σκοπό ένα ταξίδι. Ο καθένας βιώνει το δικό του μονοπάτι/passage μέσα από μία εσωτερική, διαδραστική, καθοδηγούμενη διαδρομή. Μία προσωρινή διαμονή σε έναν «μη τόπο» με τέσσερις στάσεις από κουπέ σε κουπέ, με διαφορετικά ερεθίσματα να προκαλούν διαφορετικές εμπειρίες κάτω από κοινές συνθήκες.
«Titan Arum, το Λουλούδι-Πτώμα»
Θεατρική performance
Δάφνη Καφετζή, Βίκυ Καλπάκα
Το Titan Arum είναι ένα σπάνιο λουλούδι που ενδημεί στην περιοχή της Δυτικής Σουμάτρα. Φύεται σε ξέφωτα τροπικών δασών και πολλοί το χαρακτηρίζουν ως λουλούδι-πτώμα λόγω της άσχημης μυρωδιάς του, που θυμίζει νεκρό σώμα και αναδύεται τις πρώτες οκτώ ώρες της ανθοφορίας του. Κι όμως η μυρωδιά αυτή προσελκύει πολλά έντομα για γονιμοποίηση. Βασισμένο στη «Μεταμόρφωση» του Φραντς Κάφκα.
Ιδέα: ∆άφνη Καφετζή, Βίκυ Καλπάκα, μουσική: Μάκης Παπαγαβριήλ, εικαστική επιμέλεια – κατασκευή κούκλας: Σμαράγδα Καφετζή
«Αποχαιρετισμός»
Χορευτική performance
Ζαφειρία Τσιρακάκη
Ιδέα: Ζαφειρία Τσιρακάκη, χορογραφία: Χρήστος Σάντα Μαρία, Ζαφειρία Τσιρακάκη, ερμηνεία: Χρήστος Σάντα Μαρία, Ζαφειρία Τσιρακάκη, παραγωγή: Quo Vadis dance co.
Κάθε ταξίδι προσφέρει μία νέα αρχή, αλλά κι ένα τέλος από κάτι γνώριμο. Κάποιες φορές μας δίνεται η ευκαιρία για το «αντίο», ενώ κάποιες άλλες επιλέγουμε να το αποφύγουμε σαν σημάδι του οριστικού τέλους που φοβόμαστε να αποδεχθούμε. Τι γίνεται όμως κατά τη διάρκεια ενός αποχαιρετισμού; Δύο άνθρωποι μοιράστηκαν στιγμές και τώρα ήρθε η ώρα να τις κλείσουν μέσα στις αποσκευές τους και να πορευτούν μακριά ο ένας από τον άλλο. Για λίγο; Για πάντα; Είναι «αντίο»; Είναι «θα σε περιμένω»;
«Η Σονάτα του Κρόυτσερ»
Θεατρική performance
Σκηνοθεσία: Σαριγιάν Αλεξάν, ερμηνεία: Λένα Μποζάκη
Μέσα σε ένα βαγόνι που έχει ήδη ξεκινήσει για τον προορισμό του ένας άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να εξομολογηθεί ένα μυστικό στους συνεπιβάτες του, ελπίζοντας έτσι να δώσει απάντηση στα πιο μεγάλα ερωτήματα. Θεατρική διασκευή από το ομώνυμο έργο του Λέοντος Τολστόι.
«Ο Μωβ Άνθρωπος»
Ποιητική – μουσική performance, video art
Νίκη Ανδρικοπούλου
Ποίηση – ερμηνεία: Νίκη Ανδρικοπούλου, synths electronics: Στέλιος Γρίβας, video art – projections: Ελένη Πολιτοπούλου, ομάδα Glitch_A art direction, Πέτρος Δελλατόλας
Μια σύζευξη ποίησης, μουσικής και βίντεο – εικόνας βασισμένη στην ποιητική συλλογή «Ο Μωβ Άνθρωπος» (εκδόσεις Γαβριηλίδη) σε μία ιδιαιτέρως φορτισμένη και ονειρική ατμόσφαιρα. Ένα ταξίδι στην πηγή, στον συλλογικό χώρο πριν τη γέννηση και μετά τον θάνατο.
«Ουλές» / «Scars»
Εικαστική εγκατάσταση
Δημήτρης Τρίμμης
Δημιουργία – εγκατάσταση: Δημήτρης «Γραφικός» Τρίμμης
Το «Ουλές» / «Scars» είναι η οπτικοποίηση λέξεων, φράσεων και σκέψεων που ταξιδεύουν παρέα με τους επιβάτες του τρένου. Ο κάθε επιβάτης κρύβει πάθη, θυμό, έρωτα και σκοτούρες που μονάχα η ψυχή του μπορεί να ξέρει και να νιώθει, πληγές που δεν επουλώνονται ποτέ και πονούν για πάντα. Το βαγόνι γεμίζει με ερωτήματα και αμφιβολία γιατί στο τέλος της μέρας όλοι κρύβουμε μια αόρατη ουλή…
«Πύργος Ελέγχου»
Χορευτική performance
Ομάδα Startup
Χορογραφία: Startup, επιμέλεια: Πέπη Ζαχαροπούλου, μουσική σύνθεση: Ηρακλής Γιαλαντσίδης, ηχητική επένδυση: Startup artwork, Νατάσα Πολύζου, ερμηνεία: Αγγελική Γιάννου, Αγγελική Δούσμανη, Ασπασία Κανέλλου, Χρυσάνθη Κόλλια, Γαρυφαλιά Κοντραφούρη, Άντζυ Μπισταράκη, Αλεξάνδρα Παπαθεοδώρου
«Πύργος Ελέγχου»: Μία απόπειρα διείσδυσης στα άδυτα του εγκεφάλου. Ένα κάλεσμα-ξενάγηση στις βασικές λειτουργίες των νευρώνων. Πρόθεση η εικονοποίηση και σωματοποίηση καταστάσεων που ο άνθρωπος αδυνατεί να παρακολουθήσει στην πραγματικότητα. Οι θεατές καλούνται να εισέλθουν στον «πύργο ελέγχου» και να γίνουν παρατηρητές καθημερινών εγκεφαλικών διεργασιών, ανακαλύπτοντας πως η ζωή ίσως τελικά και να είναι μια «διαρκής χορογραφία».
«Τι Έκρυβε το Όνειρο Θερινής Νυκτός»
Ταινία μικρού μήκους
Κατερίνα Παπαδάκη
Κείμενο, βίντεο, μουσική μείξη: Κατερίνα Παπαδάκη, αφήγηση: Φώτης Σπύρος, σκίτσα: Ελπίδα Καλατζή, σκηνογραφία: Κλοντιάνα Τάλο, σχεδιασμός αφίσας, trailer: Κατερίνα Παπαδάκη
Η ταινία μικρού μήκους βασίζεται στο διήγημα «Τι Έκρυβε το Όνειρο Θερινής Νυκτός». Τη δεκαετία του ’30 ένας επιθεωρητής, έχοντας εξιχνιάσει έναν μυστηριώδη φόνο ενός παραγωγού κινηματογραφικών ταινιών στην πανσιόν Ορίζοντας, επιστρέφει με το τρένο στην υπηρεσία του. Κάθεται δίπλα στη θέση του μηχανοδηγού και αφηγείται την ιστορία της έρευνας, δημιουργώντας αγωνία μέχρι να ολοκληρώσει την επίλυση της υπόθεσης του μυστήριου θανάτου. Το βίντεο περιέχει συνδυασμό αφήγησης, μείξη ήχων, σκίτσων και μοντάζ από βίντεο και ντοκιμαντέρ εποχής.
«Το Κόκκινο Καπέλο»
Θεατρική performance
Ομάδα Γλυκές Ρέγγες
Δημιουργία – εκτέλεση: Ομάδα Γλυκές Ρέγγες, Γιούλη Βομπίρη, Ιπποκράτης Τροβάς, Κλαίρη Χατζηγιάννη
Θεατρικός αυτοσχεδιασμός. Ένα κόκκινο καπέλο μαζί με τις Γλυκές Ρέγγες ταξιδεύει παντού, ως και το άγνωστο, και φτιάχνει ιστορίες. Το κόκκινο καπέλο αλλάζει συνεχώς τα δεδομένα και αντιμετωπίζει καταστάσεις που δεν φαντάζεται κανείς άλλος εκτός από τους θεατές, που παρακολουθούν αλλά και «κατευθύνουν» την παράσταση. Ταξίδι, διαδρομή, προορισμός: Όλα γίνονται θεατρικές σκηνές με χιούμορ και ενέργεια, που μοιράζονται από κοινού ηθοποιοί και θεατές.
«Το Παραμύθι της Γυναίκας με τα Κομμένα Χέρια»
Αφηγηματική performance
Μαρία Κωνσταντή
Αφήγηση – ούτι: Μαρία Κωνσταντή, πρωτότυπες συνθέσεις, ηλεκτρική κιθάρα, loops: Δημήτρης Σανδαλής, ζωγραφιές βιντεοπροβολής: Αριστείδης Λημναίος, σκηνική δράση: Μαρία Κωνσταντή, Δημήτρης Σανδαλής
Η παράσταση αφήγησης είναι βασισμένη σε ένα παραμύθι της προφορικής παράδοσης έτσι όπως έχει καταγραφεί και διασκευαστεί από τους αδελφούς Γκριμ. Το παραμύθι υφαίνεται γύρω από την ιστορία ενός ακρωτηριασμού και μίας απώλειας, που φωτίζει ταυτόχρονα την πορεία προς τον εναγκαλισμό της ζωής. Πρόσωπα και τοπία ζωντανεύουν μέσα από τον διάλογο αφήγησης, μουσικής και εικόνας, μέσα από πρωτότυπες σνθέσεις και ηχητικά εφέ με διάδραση ηλεκτρονικού και φυσικού ήχου.
«Το Τελευταίο Βήμα»
Χορευτική performance
Δήμητρα Παγκάλου
Σύλληψη ιδέας – κείμενο: Δήμητρα Παγκάλου, χορογραφία – ερμηνεία: Έμιλυ Νικόλα, Δήμητρα Παγκάλου, Αγγελική Παντερμαλή, Ελένη Πέτσα
Όχθες του Δούναβη. Πόλεμος 1944-45. Το μνημείο με τα άδεια μπρούτζινα ζεύγη παπουτσιών. «Πόσες μορφές ξεπροβάλλουν μέσα από εκείνα τα σκονισμένα παπούτσια; Πόσες διαφορετικές μορφές γεννιούνται για να πεθάνουν; Και αν βαδίσεις βιαστικά, εκεί στη μακρινή την όχθη, θα τους δεις ίδιους με σένα να σου κρατούν το χέρι σφιχτά με μία σπίθα ελπίδας στα σκοτεινά τους μάτια να κοιτούν μακριά. Θα τους δεις, θα μας δεις σαν χρόνια πολλά να ήμασταν εκεί. Με μόνη αποσκευή τα πιο βαριά, μα πιο όμορφα παπούτσια, χορεύοντας παρέα με εκείνο το βιαστικό και τόσο καταπονημένο παλμό της αναμονής…».
«40 Μέρες»
Αφηγηματική performance
Ελένη Δημητροπούλου
Αφήγηση: Ελένη Δημητροπούλου, μουσική: Κωνσταντίνος Σαλλής
«Μια φορά κι έναν καιρό…, να, έτσι τόνε θέλω, θεια, ζαχαρένιο… Και ο βασιλιάς τού είπε, αν θέλει να παντρευτεί την κόρη, να τρυπήσει το βουνό». Μία αφηγήτρια, ένας μουσικός, ένα looper, μυρωδιά από χώμα, φως των κεριών και… ξεκινά ένα ηπειρώτικο παραμύθι.
Πληροφορίες:
Αμαξοστοιχία – Θέατρο Το Τρένο στο Ρουφ
Τηλ.: 210 9237076, φαξ: 210 9240108
Σιδηροδρομικός & προαστιακός σταθμός Ρουφ (Κωνσταντινουπόλεως & Αμφιπόλεως)
10’ με τα πόδια από το μετρό «Κεραμεικός»
Free wi-fi / Δωρεάν parking
